Praca na morzu Młodszy Oficer i Młodszy Inżynier

Automatyczne tłumaczenie

ITF (Międzynarodowa Federacja Pracowników Transportu) to międzynarodowa organizacja stworzona przez związkowców działających w sektorze transportu w 1896 roku. Dziś pod swoimi fundacjami zrzesza ponad 5 milionów pracowników branży morskiej, zrzeszonych w ponad 600 związkach zawodowych w 140 krajach na całym świecie.

Kluczowe zadania

Kluczowe zadania realizowane przez tę organizację są podobne do tych podejmowanych przez marynarskie związki zawodowe, a mianowicie: ścisłe przestrzeganie przez armatorów wymogów ochrony praw marynarzy, udzielanie niezbędnej pomocy przedstawicielom branży transportowej w określonych sytuacjach, walkę o pokojową egzystencję na wszystkich terytoriach, pomoc swoim współpracownikom i członkom związku w zapewnieniu odpowiedniej pomocy i badań w celu podniesienia świadomości wszystkich ich członków.

Aby zrealizować swoje cele, ITF ściśle współpracuje z innymi światowymi organizacjami, których celem jest regulowanie i poszanowanie praw pracowników: Międzynarodową Organizacją Pracy (MOP), Międzynarodową Organizacją Morską (IMO) oraz Organizacją Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju.

Jedną z metod lobbowania swoich interesów ITF wybrał prowadzenie międzynarodowych kampanii mających na celu przewartościowanie bezpieczeństwa, czasu trwania i wynagrodzeń pracowników transportu. Najdłużej trwająca kampania ma na celu rozwiązanie sytuacji za pomocą wygodnych flag, która rozpoczęła się w 1948 roku i trwa do dziś.

Rezolucja w sprawie promowania globalnej polityki wizowej

ITF spotyka się na kongresach co 4-5 lat, gdzie omawia i podejmuje decyzje w najpilniejszych kwestiach w branży transportowej. Dotyczy marynarzy, na ostatnim kongresie w Singapurze w 2018 r. przyjęto następującą rezolucję w celu promowania globalnej polityki wizowej dla marynarzy (dalej cytowane za rezolucją):

1. Przywołując Konwencję o pracy na morzu z 2006 r., która określa prawa marynarzy do godnych warunków pracy i kompleksowo chroni prawa marynarzy na całym świecie;
2. Mając na uwadze, że marynarze podlegają innym instrumentom MOP, w tym zmienionej wersji Konwencji o dokumentach tożsamości marynarzy (2003) (nr 185), która wprowadziła nowoczesne zabezpieczenia w dokumentach tożsamości marynarzy, aby pomóc rozwiązać pilną kwestię tożsamości. marynarzom odmawia się wstępu na terytorium krajów odwiedzanych przez ich statki w celu zejścia na ląd i przeniesienia, jak również wejścia na statek lub zmiany statku;
3. Uznając, że marynarze są wyjątkowym typem podróżnych, którzy potrzebują szybkiego i elastycznego procesu składania wniosku i wydawania wizy, aby móc udać się do pracy na morzu i wrócić do domu po odbyciu podróży służbowej poprzez urlop na lądzie;
4. Z niepokojem zauważyć, że od kilku lat marynarze z krajów dostarczających siłę roboczą borykają się z poważnymi praktycznymi trudnościami w uzyskaniu wizy wjazdowej, ponownego wjazdu lub tranzytu do innych krajów, w tym państw strefy Schengen, ze względu na trudności proceduralne, różnice w interpretacji zasady, które powodują poważne trudności administracyjne i operacyjne dla marynarzy i ich pracodawców;
5. ITF wzywa do podjęcia wszelkich wysiłków w celu uproszczenia reżimu wizowego dla marynarzy, którzy dołączają do portów na całym świecie i opuszczają je. Zwraca się do wszystkich zainteresowanych afiliantów o lobbowanie w ich krajowych administracjach i organizacjach międzynarodowych zainteresowanych wdrożeniem poprawionej wersji Konwencji o kartach tożsamości marynarzy (2003) (nr 185). Stworzy to opcję bezwizową oraz, dla marynarza, uznawany na arenie międzynarodowej SID. SID wraz z aktualną listą załogi powinien wystarczyć do tranzytu przez porty na całym świecie.

To tylko jedna z nielicznych kwestii regulowanych w przemyśle morskim za pośrednictwem ITF. W dużej mierze dzięki tej organizacji prawa marynarzy są skutecznie bronione we wszystkich zakątkach globu.